مباد شور و شری دیگر دوباره راه بیندازی
مرا دوباره بپیچـــانی بـــه اشتباه بیندازی
مباد شایبه ای موهوم تورا به وسوسه وادارد
که بر همیشه ی پرهیزم خش گنـاه بیندازی
تو از قبیله ی قاجاری به چشمهای تو مشکوکم
رسیده ای کــــه امیری را ز چشم شاه بیندازی
نشانه های خیانت را شناسنامه چه میداند؟
برادرم شده ای شاید مرا بــــه چـــاه بیندازی
پلنــــگ زخمـــی مغرورم! گُدار دره سزایت بود؟
که گفته پنجه خون آلود به سمت ماه بیندازی؟
هنوز در شب این صحراستارگان شگفتی هست
کــــه از شکـــوه بلنداشان سر از کلاه بیندازی!
محمد سلمانی
